بی‌مایه فطیر است!

پایگاه رهنما :

امام خمینی (ره) بنای انقلاب را بر خواست و اراده مردم بنیان نهاد؛ امام با تکیه بر عنصر مردمی بودن انقلاب، مردم را به میدان می‌آورد و به انتخاب آنها اعتبار می‌بخشید. به همین دلیل است که مجلس را «عصاره فضائل ملت» و «در رأس امور» می‌دانست؛ چرا که در انتخابات مجلس، اثرگذاری در سطح ملی و کلان است و در واقع وکلا، آحاد مردم حوزه انتخابیه خود را برای حضور در سطحی از تصمیم‌سازی‌ها و تصمیم‌گیری‌های کلان، نمایندگی می‌کنند؛ بنابراین ماهیت فلسفه نمایندگی «از مردم بودن» و «برای مردم بودن» است که البته با گذشت چهار دهه از حیات انقلاب اسلامی و ورود به گام دوم انقلاب، می‌توان گفت که ده مجلس گذشته حکایتی مجزا داشته‌اند و هرکدام با شکل و شمایل متفاوتی در اذهان نقش بسته‌اند.
بنابراین نگاهی به تاریخ سیاسی مجلس در ادوار ده‌گانه گذشته نشان می‌دهد که هرکدام دارای نقاط قوت و ضعفی بوده‌اند؛ هرچند پیشران‌های سیاسی و اقتصادی مانند تحریم و داستان برجام و... نیز تأثیر مهمی در کیفیت کنش‌های نمایندگان داشته، اما بااین‌وجود، مجلس شورای اسلامی نیازمند وکلایی راهبردی، مخلص، کاربلد، مسئولیت‌پذیر و ده‌ها خصلت دیگر است که این خصائل حداقل در وجود برخی از نمایندگان مجلس دهم به چشم نمی‌خورد. از این منظر مجلس فعلی (یعنی دهم) مجلس ضعیفی بوده است که دلیل عمده آن به خاطر وجود بازیگرانی تازه‌کار و کم‌تحرک است که مغلوب برخی سیاسی‌کاری‌ها و حواشی شده‌اند؛ سلفی وکیل‌الرعایا با موگرینی مصداق بارز خوش‌خیالی نمایندگان و بی‌محتوایی بدنه مجلس دهم است که حتی تحرکات معنادار و مفید برخی نمایندگان متعهد و مسئولیت‌پذیر را نیز به محاق می‌برد. تورقی در تاریخ سیاسی نشان می‌دهد کم نیستند شخصیت‌هایی که نمایندگان ملت در دولت و مجلس بودند اما همچنان در سپهر تاریخی انقلاب می‌درخشند؛ از شهید چمران پشت پا زده به دنیا بگوییم که به گفته شهید صیاد شیرازی «وقتی او را باوجود داشتن پست وزارت دفاع، در خط مقدم جبهه دیدم، تعجب کردم و گفتم خدایا چطور ممکن است فردی که در خط مقدم دفاع از اسلام و انقلاب و مردم می‌بینم، وزیر دفاع جمهوری اسلامی باشد؟!» یا شهید رجایی محروم نواز و مستضعف گرا که لبریز از حس مسئولیت نسبت به درد و رنج مردم بود و یا بهشتی عدالت‌خواه و فساد ستیز!
در اینجاست که اظهارات مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) در مورد ضرورت «مسئولیت‌پذیری» و «پاسخگویی» اهمیتی دوچندان پیدا می‌کند که هر بنی بشری با وزیدن نسیم انتخابات، حس مسئولیت در ژرفای وجودش جوانه نزند و به هوای کرسی و منصب پا به میدان انتخابات نگذارد؛ چرا که احساس تکلیف کردن بدون توجه به ظرفیت خود، ضرب‌المثل «بی‌مایه فطیر است!» را در ذهن مجسم می‌کند. رهبر معظم انقلاب هفته گذشته پیش از آغاز جلسه درس خارج فقه، با شرح روایتی درباره توصیه پیامبر اعظم (ص) خطاب به جناب ابوذر، ضمن انتقاد به ثبت‌نام بی‌محابای برخی افراد در انتخابات مجلس، تأکید کردند: «هر مسئولیتی، هر سِمَتی، هر توانایی‌ای، در کنارش یک مسئولیتی دارد، یک تعهّدی وجود دارد. باید دید که آیا می‌توانید آن تعهّد را انجام بدهید یا نه؟ این خیلی درسِ بزرگی است.»
بنابراین نامزدهای انتخاباتی بعد از چرتکه انداختن در مورد داشتن توانایی مسئولیت‌پذیری برای تشکیل مجلس قوی و انقلابی باید دارای ایده‌های تقنینی کارآمد و راهبردی باشند تا دیگر شاهد بازی‌های نمایشی و سیاسی در صحن مجلس نباشیم و وزانت و متانت مجلس جایگاه اصلی خود را پیدا کند.